นกเอี้ยงด่าง (Siamese Pied Starling) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Gracupica floweri เป็นนกขนาดเล็ก อยู่ในวงศ์นกเอี้ยง (Sturnidae)

ลักษณะทั่วไป

นกเอี้ยงด่างมีความยาวลำตัวประมาณ 24-25 เซนติเมตร ปากสีเหลืองมีโคนปากสีแดง หนังรอบตาสีแดง หน้าผากมีขนสีเทา หางตามีขนแก้มสีขาว คอด้านบนและด้านล่างสีดำ หน้าอกไล่ลงไปใต้ท้องจนจรดปลายหางสีขาว หลังสีดำ หัวปีกสีขาว ปีกดำ ขาดเรียวยาวสีเหลืองหางด้านบนสีดำ

เสียงร้อง

นกเอี้ยงด่างมีเสียงร้องที่ไพเราะ เสียงร้องเป็นทำนองสองพยางค์ “ทริ๊ก-ทริ๊ก” มักร้องติดต่อกันหลายครั้ง

พฤติกรรม

นกเอี้ยงด่างเป็นนกที่พบเห็นได้ทั่วไปตามทุ่งโล่ง บริเวณใกล้แหล่งน้ำ และบริเวณกสิกรรม มักพบเป็นฝูงขนาดใหญ่ ชอบส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้ว ชอบเกาะรวมกันเป็นกลุ่มตามกิ่งไม้หรือเสาไฟฟ้า

การกินอาหาร

นกเอี้ยงด่างกินแมลงเป็นอาหารหลัก รวมไปถึงผลไม้ เมล็ดพืช และสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆ

การผสมพันธุ์

นกเอี้ยงด่างผสมพันธุ์ในช่วงเดือนมีนาคม-พฤษภาคม ทำรังเป็นรูปทรงกลมหยาบๆ โดยใช้ฟางข้าว หญ้าแห้ง รากและกิ่งไม้เล็กๆ มาวางซ้อนทับกัน วางรังตามยอดไม้หรือกิ่งไม้ระดับสูง ในแต่ละรังมีไข่ 4-6 ฟอง ไข่สีน้ำเงิน ระยะเวลาฟักไข่ 15-16 วัน

สถานภาพ

นกเอี้ยงด่างเป็นนกประจำถิ่นพบบ่อยและปริมาณปานกลาง พบได้ทั่วประเทศไทย

A : นกที่มีรายงานพบตามธรรมชาติในระยะ 50 ปีที่ผ่านมา

B : นกที่ไม่มีรายงานพบในธรรมชาติเป็นเวลาอย่างน้อย 50 ปี

C : นกต่างถิ่นที่ถูกนำเข้ามาในประเทศไทย และสามารถปรับตัวให้อาศัยและขยายพันธุ์ได้เองในธรรมชาติ

D : นกที่พบในธรรมชาติแต่อาจเป็นนกที่หลุดจากกรงเลี้ยง

E : นกที่มีรายงานพบในอดีต แต่อาจเป็นการจำแนกชนิดผิดพลาด

F : นกที่เป็นประชากรผสมข้ามสายพันธุ์ และยังไม่มีรายงานของประชากรที่มีลักษณะแท้ตามชนิดดั้งเดิม

สถานภาพตามฤดูกาลของนกแต่ละชนิด

R : นกประจำถิ่น

N : นกที่อพยพเข้ามาช่วงนอกฤดูผสมพันธุ์ (ฤดูหนาว)

B : นกที่อพยพเข้ามาทำรังวางไข่

P : นกอพยพผ่านช่วงฤดูใบไม้ผลิ และฤดูใบไม้ร่วง

V : นกพลัดหลง มีรายงานไม่เกิน 3 ครั้ง

ขอบคุณข้อมูลภาพถ่ายจาก https://ebird.org
ขอบคุณข้อมูลการกระจายพันธุ์และเสียงร้องจาก https://ebird.org