เหยี่ยวผึ้ง Oriental Honey-buzzard

เหยี่ยวผึ้ง (Pernis ptilorhynchus) เป็นนกล่าเหยื่อขนาดกลาง พบกระจายพันธุ์ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในประเทศไทยพบได้ทั่วไปในป่าดิบชื้นและป่าเบญจพรรณ

ข้อมูลสำคัญของเหยี่ยวผึ้ง

• สถานะการอนุรักษ์ในประเทศไทยอยู่ในระดับเป็นกังวลน้อย (คงที่)
• ขนาดลำตัวยาวประมาณ 57-60 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 1.2-1.5 กิโลกรัม
• หัวและคอมีสีน้ำตาลเข้ม ลำตัวด้านบนสีน้ำตาลเข้ม ลำตัวด้านล่างสีขาว มีลายขวางสีน้ำตาลเข้ม หางมีลายขวางสีน้ำตาลเข้มและขาว
• เป็นสัตว์กินผึ้งเป็นหลัก มักหากินตามป่าดิบชื้นและป่าเบญจพรรณ อาหารได้แก่ ผึ้ง รังผึ้ง แมลงอื่นๆ และสัตว์ขนาดเล็ก
• ทำรังบนต้นไม้ใหญ่ วางไข่ครั้งละ 2-3 ฟอง ไข่ฟักเป็นตัวประมาณ 35-40 วัน ลูกนกจะอยู่กับพ่อแม่นานประมาณ 2 เดือน จึงจะแยกตัวไปหากินเอง
• ภัยคุกคามที่สำคัญต่อเหยี่ยวผึ้ง ได้แก่ การสูญเสียถิ่นอาศัยและการล่าเพื่อเอาขนและกระดูก

พฤติกรรมการหากินของเหยี่ยวผึ้ง

เหยี่ยวผึ้งเป็นสัตว์กินผึ้งเป็นหลัก มักหากินตามป่าดิบชื้นและป่าเบญจพรรณ เหยี่ยวผึ้งจะบินวนหารังผึ้ง เมื่อพบรังผึ้งจะบินโฉบลงมาทำลายรังผึ้งด้วยกรงเล็บ จากนั้นจะกินตัวอ่อนผึ้งและน้ำผึ้งเป็นอาหาร เหยี่ยวผึ้งยังกินแมลงอื่นๆ เช่น ตั๊กแตน แมลงวัน และสัตว์ขนาดเล็ก เช่น หนู งู และกบ เป็นอาหารอีกด้วย